Wel een put, maar water ?!

Was deze week weer een dagje in het opvanghuis voor jongens die in de gevangenis gezeten hebben, het Philmon centrum.Sinds de opening van dit centrum, nu ruim 3 jaar geleden, hebben we een water probleem daar. We hebben een put een hele grote en inmiddels ook al wel 12 meter diep.Er komt van alles uit te voorschijn vooral grote rotsblokken maar water ?! Deze weken wordt opnieuw een poging gedaan om 2 meter aan de diepte toe te voegen en zo te ontdekken of er onder de rotsblokken water zit.
Zie op de foto hoe voorzichtig water in beeld komt !!!Willen jullie meebidden dat God overvloedig water zal geven. Geen water betekent geen leven in Mali en dreigt de sluiting van ons centrum !!!
We hebben ook weer een nieuwe ezel in het centrum. Ezel nummer 1 werd gestolen en ezel nummer 2 stierf begin maart nadat hij langdurig ziek was. Nu dus een jonkie die hopelijk goed verzorgd wordt door de jongens. De ezel moet dagelijks de kar trekken met volle jerrycans water die de jongens in het dorp verderop halen.
De Heer is wel aan het werk hoor in het centrum. Zo'n 1 1/2 jaar geleden kwam er een vrouw uit het nabijgelegen dorp naar het centrum, Sylvie die kinderloos was. We hebben toen in de weken die daarop volgden verschillende keren voor haar gebeden en ook dat God haar moederschoot wilde openen. In maart van dit jaar gaf God Sylvie en haar man een mooie zoon die Oumar genoemd wordt. Op de foto zie je dominee Enoc die Oumar in z'n armen heeft en hem opdraagt aan de Here God. Hij is het die leven neemt en leven schenkt.
Hartelijke groet uit Mali van Carina

Hoogtepunten en dieptepunten

Dat het leven in Mali in een week zoveel hoogtepunten en dieptepunten kan hebben blijft me verbazen maar ik moet toegeven het houd me wel zeer afhankelijk van de Heer ! Al sinds enige tijd gaat het er moeizaam aan toe in het Rahab Centrum. Het echtpaar Anatole en Angela wat in het centrum bij de meiden woont en leiding geeft blijkt toch niet zo goed te functioneren als we gehoopt hadden. Deze week werden ze bovendien midden in de nacht "gestoord" door een ex-Rahab dame, Nakadi, die met enkele bandieten voor de deur stond en echt kwaad wilde. Oef dit zijn allemaal moeilijke zaken en zeker jullie gebeden en aandacht waard. Nakadi heeft ingang gegeven tot de boze en is in alle staten om Angela en Anatole het leven zuur te maken. Ze gaat naar toverdokters en noem maar op! Te midden van dit dieptepunt gaf Barakisa (zie foto boven) een van de vrouwen die momenteel de training in ons Rahab centrum volgt haar leven afgelopen dinsdag aan Jezus. Samen met Dorcas mocht ik het zondaarsgebed met haar bidden en haar aan onze trouwe God en Vader toevertrouwen. Bidden jullie mee voor een standvastig geloof voor Barakisa en voor wijsheid voor ons die haar begeleiden.
Ook in het dorp van Ne Kone (zie weblog van 15 april) doet de Heer grote dingen. We kunnen zeker van hoogtepunten spreken daar. Salimata, de moeder van de geopereerde Mawa heeft deze week haar leven aan Jezus gegeven en deelt dit zonder schroom aan haar mede dorpelingen. Ook onze kleine Soumaila gaat ziender ogen vooruit en probeert steeds beter om weer op z'n benen te staan. Wauw God is aan het werk mensen. Bidden jullie mee voor geloofsgroei voor Salimata en ook voor de bekering van de ouders van de kleine Soumaila. Bid ook voor kracht, wijsheid, juiste woorden en ook voor gezondheid voor dominee Kaleb Dembele als hij met regelmaat op bezoek gaat bij deze mensen.
Liefs van Carina uit snikheet Mali !

Op zoek naar Ne Kone !

Lieve weblog lezers,
Ik was afgelopen dagen in Koutiala voor onze jaarlijkse gebedsconferentie en voor enkele dagen vergadering met het CAMA Mali veldbestuur waar ik deel van uit maak.
Afgelopen zondagmiddag ging ik met collega dokter Saskia de Poel op pad op zoek naar een ex-patiëntje van haar de 10 jarige Ne Koné die afgelopen zomer verschillende keren geopereerd was aan een stoma in het ziekenhuis in Koutiala.( op de foto Saskia en Ne.) Wauw wat een trip en wat mochten we de Heer aan het werk zien. Allereerst waren we ontzettend verdwaald en konden we het dorp waar Ne vandaan komt, zo’n 40 km buiten Koutiala niet vinden. Net op het moment dat we het op wilden geven zag ik een jongen op de fiets die een shirt droeg met het CAMA logo erop en herkende meteen dat hij Christen is. Hij bracht ons bij dominee Mozes die lachend vertelde dat het shirt een mooie identiteits kaart was voor ons, een herkenning van een broeder in Christus. Op zijn beurt had dominee Mozes gehoord over de wonderlijke genezing van Ne Koné en hij kon ons verder helpen. Hij wees ons de weg en gaf ons een telefoonnummer van een andere dominee, Kaleb Dembele. De Heer bracht dominee Kaleb bij ons en zo ging het avontuur verder. Dominee Kaleb ging met ons mee in de auto en bracht ons bij het dorp Tiarankasse dugu waar Ne en haar familie wonen. Op verzoek van dominee Kaleb bezochten we ook een ander jongetje, Soumaila van een jaar of 4/5. Deze jongen is 2 jaar geleden ernstig ziek geweest waarbij hij waarschijnlijk hersenletsel gehad heeft en sindsdien niet meer kon praten, lopen en zelfs zijn hoofd optillen. Ook heeft ie dagelijks meerdere epileptische aanvallen. Dominee Kaleb had enkele weken zeer specifieke voor deze jongen gebeden en sindsdien kon hij weer z’n hoofd optillen en was er duidelijk verbetering. We mochten die zondagmiddag opnieuw voor Soumalia bidden en beloofden om dinsdag terug te komen met medicijnen tegen de epileptische aanvallen. Vervolgens kwam een moeder met een baby aanzetten met een grote tumor in de nek en dokter Saskia besloot moeder en dochter mee te nemen voor een operatie in het ziekenhuis in Koutiala. Op de terugweg in de auto legde dominee Kaleb het hele evangelie uit aan de moeder en Saskia en ik waren getuigen van een geweldig gesprek tussen dominee en moeder Salimata. Maandag werd het kind succesvol geopereerd in het ziekenhuis en dinsdagmiddag gingen Saskia en ik terug naar het dorp , nadat we opnieuw dominee Kaleb opgepikt hadden. Het was opnieuw duidelijk dat God nog steeds een God van wonderen is. We waren getuigen van een duidelijke verbetering in de gezondheid van Soumaila en het evangelie klonk opnieuw zeer duidelijk in het dorp van Ne Koné.
Wat een bemoediging om God zo aan het werk te zien ondanks ons vaak zo “ongeloof” dat God wel degelijk onze gebeden verhoort en ons nog steeds letterlijk en figuurlijk de weg wil wijzen. Wat een les in geloof ook weer voor mij !
Groeten van Carina

De Heer is waarlijk opgestaan !

Wat een feest was het afgelopen zondag toen 3 jongens van het Philemon centrum gedoopt werden. Sinds vrijdag waren ze al te gast bij verschillende gemeente leden van dominee Siaka Koeta.En zondagmorgen was het zover. Samen met 22 anderen werden de jongens gedoopt. Eerst was er tijd voor veel aanbidding en lofprijzing en daarna hield Siaka Koeta een geweldige Paas preek gebaseerd op 1 Cor 15 dat zonder de opstandig ons geloof geen inhoud heeft maar juist doordat de opstandig plaats gevonden heeft ons geloof een sterke fundering heeft en er kan geen andere religie tegen ons op. Daarna gingen we naar buiten waar een soort kleine container stond die met water opgevuld was. Een voor een gingen de dopelingen te water en zo dus ook onze Amadou, Boucar en Jean CLaude.Op deze foto zie je Amadou met z'n stralende lach net uit het watergraf Na afloop was het eten met elkaar en natuurlijk samen een groepsfoto.
Je ziet Dominee Siaka Koeta met de 3 jongens op de foto. Bid dat de jongens blijven groeien in hun geloof en het geestelijke voedsel willen uitdelen aan anderen om hun heen.Groeten Carina