zaterdag 25 juni 2011

Duidelijk, ik ben weer in Mali !

Lieve bloglezers,
Nee,ik was vanmorgen niet op een bruiloft wat bovenstaande foto jullie vast laat vermoeden.Gisteravond om 20.00 werd ik gebeld met het vriendelijke verzoek of ik vanmorgen om 9.h00 met gitaar paraat kon zijn op een diploma uitreiking bij een naai-school. Bij zo'n verzoek komen er vaak verschillende vragen in mijn hoofd. Waarom willen ze mij er zo graag bij hebben is één van vragen die in me op kwam. Wat voor verschil maakt het of ik er wel of niet ben een andere. Tja lieve mensen en dan toch wat een kans om de liefde van de Heer zichtbaar te maken door er gewoon te zijn en al die vragen los te laten. De naai-school van dominee Yiranou is al 10 jaar in actie en heeft al zo'n 200 jonge meiden een diploma gegeven. Zo'n 95 % van de meiden die 3 jaar lang naailessen volgen in deze naai-school zijn moslim. Over de jaren,heb ik regelmatig de kans gekregen om bijbel verhalen aan de meiden door te geven en heb ik mening christelijk lied onder begeleiding van gitaar voor ze mogen zingen. Zo ook dus vanmorgen. Na een animatie tijd van 45 minuten waarbij het zweet dubbel en dwars over mijn voorhoofd gutste was het tijd voor een mode-show van de meiden. De derde jaars studenten showden hun eigen gemaakte prachtige kleren. Drie van hen hadden een trouwjurk genaaid, echt fantastisch mooi.Hoogtepunt voor mij was een kort gesprek met Fati, een streng moslimvrouwtje die zelfs voor de modeshow haar zwarte bovengewaad niet mocht verwijderen van haar man. Bidden jullie mee voor Fati?
Hartelijke groet van Carina

donderdag 9 juni 2011

Laatste weekjes verlof !

Lieve mensen,
De tijd gaat door, nog ruim een week en ik hoop weer op Malineese grond te staan. Heb een goed verlof achter de rug en kijk terug op mooie ontmoetingen met mensen. Vorige week was ik er even tussen uit met twee andere meiden en genoten we van een weekje in een huis in Begur aan de Costa Brava in Spanje. We genoten van de rust, van de omgeving maar bovenal van het met elkaar lezen en bespreken van het boek "De fascinerende vrouw." Heel mooi om te lezen dat ik God in verrukking breng met slechts één blik van mijn ogen. Of wat denk je van deze? God zoekt geen omgang met de vrouw die ik denk te moeten zijn. Hij wil een intieme relatie met mij zoals ik echt ben". En zo kan ik nog wel een poosje doorgaan. Een boek met een bijzondere inhoud waar met met elkaar van mochten genieten. Gisteravond was er in mijn thuisgemeente "De Rots" een Afrika avond georganiseerd om zo met elkaar op Malineese wijze samen te zijn en een soort afscheid van mij te vieren. Er was een grote opkomst en geweldig om een ieder met z'n gat op de grond te zien zitten en met hun rechterhanden rijst en saus te laten eten. Ook waren er Malineese oliebolletjes, gebakken banaan en heerlijke schalen met tropisch fruit zoals mango, papaya, ananas en watermeloen.Na het etensfestijn was er voor de kinderen een grabbelton en spelletjes en de vrouwen konden een kleedje batikken terwijl de mannen zich vermaakten met een spelletje Awale en een typisch glaasje Malineese thee. Kortom een zeer bijzondere avond voor mij.Bedankt een ieder die er was en deze avond tot een onvergetelijke maakte. De laatste dagen in Nederland staan in het teken van laatste bezoekjes, huis leegruimen, koffer pakken voor Mali, CAMA stand op Opwekking op zaterdag, Pinksterzondag afscheid in de gemeente,etentje met de familie en noem maar op. Op vrijdag 17 juni vlieg ik weer naar Mali.Heb er weer zin in hoor wetende dat Hij die roept is getrouw en Hij zal het ook doen. Lieve groet, Carina