maandag 28 mei 2012

Op bezoek bij de vluchtelingen

Lieve bloglezers, Vanmiddag waren H en ik voor de tweede keer op bezoek bij een groep vluchtelingen uit het Noorden van Mali. Deze groep van 240 mensen zijn christenen die voornamelijk uit Timboektoe en dorpjes rondom Timboektoe zijn. Op 4 april kwamen ze in bussen in Bamako aan nadat ze verschrikkelijke dingen meegemaakt hadden en huis en haard achter gelaten hadden. Nadat ze eerst enkele weken opgevangen werden op het kleine terrein van " Campus Pour Christ" in Bamako zelf wonen ze nu sinds begin mei in het ruime centrum van de Katholieken net buiten Bamako, zo'n 30 minuten rijden vanaf mijn huis. Vanmiddag ontmoetten we zo'n twintig vrouwen die graag wilden haken, breien en borduren. Wij hadden alle werkmaterialen meegenomen om te breien en te borduren en ik had H speciaal meegenomen om de vrouwen te helpen met het borduren en breien want ik zelf bak daar niet zoveel van.Handig hoor om H hier te hebben!
Ik heb op een gegeven moment de gitaar erbij gepakt en de vrouwen bemoedigd met enkele liederen in het Frans en Bambara. Tja, dat is toch meer mijn ding hoor dat een paar van die breinaalden.
Vorige week hadden we een eerste ontmoeting met de vrouwen en werd het verhaal van baby Rebecca verteld. Haar moeder was hoogzwanger toen ze Timboektoe op een drafje verliet samen met een andere hoogzwangere vrouw. Net in Bamako aangekomen werden beide baby's geboren. Alleen kleine Rebecca overleefde het en de andere baby niet. Dat zijn verdrietige verhalen maar wel goed om naar te luisteren. Zie Rebecca met moeder op de foto hier.
H en ik hopen de komende weken op maandagmiddag naar de vluchtelingen toe te gaan om tijd met ze door te brengen, te handwerken en naar hun verhalen te luisteren. Daar waar we kunnen willen we ze troosten en bemoedigen. Lieve groet, Carina

zondag 20 mei 2012

Uitgestelde Koninginnedag in Mali

Vandaag waren H en ik aanwezig op de uitgestelde Koninginnedag in Bamako in Mali. Daar er hevig gevochten werd op 30 april werd de Koninginnedag uitgesteld tot vandaag 20 mei. H en ik bevonden ons zelf op 30 april in Ouagadougou trouwens nadat ons vliegtuig niet in Bamako kon landden. We waren als Nederlanders uitgenodigd bij de Residentie van de Nederlandse ambassadeur Maarten en zijn vrouw. Ze wonen in een prachtig huis aan de oever van de Niger. We werden verwelkomd door de Ambassadeur en z'n vrouw bij de deur en kregen vervolgens een glaasje Oranjebitter aangereikt. Hedi en ik konden het niet weerstaan om even met onze hare majesteit de koningin op de foto te gaan wiens portret levensgroot in één van de hallen ophing.( Zie foto boven) Zo'n 40 volwassenen en twintig tal kinderen dartelden rond in de prachtige tuin rondom het huis. Half Nederlanders en half Malinezen die voor de ambassade werken. Om de haverklap kregen we Nederlandse hapjes zoals bitterballen, haring, kaassoufflés, stukjes frikandel en stukjes rookworst uitgedeeld door charmante dames met prachtig oranje schorten aan. De innerlijke mens werd enorm verwend.
Verder was het een ontmoeten van voor mij nieuwe en een paar oude gezichten. Wel leuk om gesprekken aan te gaan met zowel de Nederlanders als de Malinezen en altijd weer geweldig als je de Malinezen aan het lachen krijgt door ze in het Bambara aan te spreken. De ambassadeur had nog een officieel woord van enkele minuten in het Frans en Nederlands en sprak o.a.zijn zorg uit voor onze Koningin aangaande haar zoon Friso en haalde ook de crisis aan waar Mali inzit momenteel.Al met al was het leuk en gezellig om zo bij elkaar te zijn. De laatste berichten zien er hoopvol uit voor Mali. De junta ( groep van leider Sanogo die staatsgreep gepleegd hebben) in Mali is zaterdagavond akkoord gegaan met het aanblijven van interim-president Dioncounda Traoré totdat er nieuwe verkiezingen kunnen worden gehouden. Bidden jullie mee dat dit echt zal gebeuren en dat Sanogo en z'n mannen zich aan hun woorden zullen houden? Hartelijke groet van Carina uit Bamako.

donderdag 3 mei 2012

Carina en H in Burkina Faso

Zondag 29 april gingen H en Carina eindelijk op het vliegtuig naar Mali. De reis verliep voorspoedig en we hadden goede moed.Op het vliegveld werden we uigezwaaid door Marjon en Rinus en Ingelien en hadden we een fijne tijd van gebed samen. Ongeveer 15 minuten voordat we landden in Bamako kwam er opeens het bericht dat we daar niet konden landen vanwege een hevige stofstorm. Daardoor kon men geen 50 meter ver zien.Het vliegtuig week uit naar Burkina Faso en we landden in de stad Ouagadougou. Eenmaal geland kregen we al snel het bericht dat het weer niet verbeterde en we moesten uitstappen en werden in een hotel ondergebracht. We werden goed verzorgd. De volgende dag, maandag 30 april, was H in het oranje gekleed vanwege koninginnendag en al snel zochten we naar berichten over wanneer we naar Bamako, Mali konden verder reizen. De hele ochtend waren de berichten over het weer nog slecht dus een vertrek die kant op lag nog niet in de mogelijkheden. In de loop van de middag klaarde het op en kwamen er wel vluchten beschikbaar en uiteindelijk werden alle gestrande passagiers ergens op een vlucht geboekt. H en Carina gingen zo rond 17.00 uur weg uit het hotel, we kwamen aan op het vliegveld en deden alle gebruikelijke handleidingen zoals koffers door de incheck, we ondergingen alle controles en we werden zeker drie maal gecheckt voor ons paspoort en gefouilleerd enz.We stonden klaar in de rij om in de bus te gaan die ons naar het vliegtuig zou brengen.Opeens kwam de hele rij mensen die al voor ons naar de bus was gegaan weer terug. Er werd ook omgeroepen dat de mensen die op de Air France vluchten naar Bamako zouden meereizen terug moesten gaan. Er was namelijk bericht gekomen dat er opnieuw werd geschoten in Bamako en het vliegtuig zou er niet heen gaan. Wel, alle inspanningen die we hadden geleverd om op het vliegtuig te komen werden in omgekeerde volgorde afgewerkt. Vele aangeslagen mensen vertrokken weer met ons naar het hotel en we probeerden de mensen te bemoedigen met een smile of een kort woord. In het hotel aangekomen was het al wel 22.30 en H ik en besloten de Nederlandse kaas open te maken nadat ik ook brood in mijn tweede koffer vond. Bij gebrek aan mes zit H hier kaas te knippen met een schaar, maar het was heerlijk.
Dinsdag verbleven we in het hotel en gingen met wat vrienden van SIL of ook wel Wicliff genoemd zwemmen. Op die dag werd ook duidelijk dat het vliegveld in Bamako voorlopig gesloten is en wij hoorden van Brussel Airlines dat de enig optie die zij voor ons hadden was op woensdag terug vliegen naar Brussel. Dat is wel het laatste wat H en ik wilden. Op woensdag zijn we in overleg met onze veldleider naar het CAMA guesthouse in Ouagadougou vertrokken en hier zitten we nog. We wachtten op een groep collega's die Bamako per auto verlaten hebben en nu in Burkina zijn in Bobo Dioulaso. Deze groep komt op vrijdag in Ouagadougou aan en heeft het busjes van onze zendingsorganisatie bij zich. Dit busje zal vanaf het weekend ter beschikking staan van H en mij. Dank met mij en Hedi voor de bijzondere contacten dat we hadden met verschillende medestranders op het vliegveld in Ouaga, bid speciaal voor Lenah die ons engelen noemde en haar hart opengesteld heeft voor de Heer. Bid ook voor de situatie in Mali. Het gaat echt niet goed in het land en het zou nog wel eens erg lang kunnen duren voordat de rust terug keert. Dank dat ik dit niet alleen hoef te doorstaan maar dat ik samen met H ben. Bid dat de Here ons ook verder zal leiden.In gebed met jullie verbonden. Groeten, Carina