zaterdag 28 juli 2012

Allerlei activiteiten buiten Bamako

Lieve webloglezers, de afgelopen tien dagen was ik slechts twee dagen in Bamako in mijn eigen huis. Van de 18de tot en met de 22ste juli was ik samen met collega H in S-town. H hoopt binnenkort naar S-town te verhuizen om daar deel uit te maken van een nieuw team. H had al een poosje geleden op haar hart om enkele dagen in gebed en bijbel studie in S-town door te brengen. Iedere morgen en middag lazen we bijbel verhalen uit het Oude Testament uit Nehemia,Ezra en Jesaja voordat we op pad gingen voor een gebeds wandeling van ongeveer een uur.Mooi om de emoties in God en mensen te ontdekken door de verhalen heen. We lazen in Ezra, de herbouw van de tempel, de komst van Ezra, het belijden van de zonden van het volk, het verdriet als men ontdekt dat de wet van God niet is gehouden, de verdrukking die God soms geeft, het gevolg van de zonde. Maar altijd is er de uitkomst van de genade, de weg tot God, Hij begint opnieuw met de mens die zich verootmoedigt. We genoten van het lezen van de verhalen uit het OT. We hebben het gevoel dat de situatie in Mali/S-town vaak lijkt op de OT periode, de verhalen spreken hier veel meer.Hier wordt bijvoorbeeld eerst in een muur om het terrein geïnvesteerd voor een huis wordt gebouwd.We wandelden met de gedachte aan de genade die God klaar heeft voor de mensen die we ontmoeten.
Vrijdagavond voegde ook collega en vriendin S uit K-town zich bij ons en het was goed om ook met z'n drieën te zijn. Met elkaar te bidden en tijd voor wat ontspannen dingen te hebben zoals een boottrip over de Niger. S-town heeft normaal gesproken veel toeristen, overal zie je souvenirs winkeltjes en boten met toeristen die over de Niger varen. Het is dan ook hartverscheurend om te zien dat bijna alle souvenirs winkeltjes leeg zijn en dicht zijn ( zie foto hieronder)en dat je bijna de enige blanke bent die een boottrip op de Niger neemt.
Na twee daagjes Bamako en veel regel dingen voor het Rahab centrum verliet ik afgelopen woensdag opnieuw Bamako. Dit keer ging ik naar Mana, een dorpje in de bush zo'n 75 km van Bamako vandaan waar ik les gaf aan zo'n 50 vrouwen in een vrouwenkamp.Ik was er samen met Ba Febe, onze moeder overste uit het Rahab centrum en Jeanne een ex-Rahab vrouw die in februari van dit jaar trouwde met Caleb. Het is altijd genieten om enkele dagen 24-uur per dag met de Malinesen op te trekken en samen met ze te leven.
In de vroege ochtend uren begon ik met het leiden van de "worship" vervolgens namen Ba en ik beurten om de vrouwen te versterken in hun geloof. Onderwerpen als liefde en vergeving kwamen aan de orde ! In de middag uren was het tijd om de vrouwen praktische dingen te leren zoals het maken van zeep en de hibiscus siroop. De praktijk werd vooral door Jeanne onderwezen terwijl ik vervolgens een stukje theorie doorgaf. Zaken als de kosten van de producten, hoe je winst berekenen en noem maar op kwamen aan de orde. Lange dagen daar in Mana en heel veel Bambara. Maar wat een zegen dat zit soort dingen nog steeds kunnen in een veranderd Mali. Dit weekend maar een beetje rustig aan en wat bijslapen op m'n eigen bed in Bamako. Lieve groet van Carina

donderdag 5 juli 2012

Eén letter kan een groot verschil maken !

Lieve bloglezers, Deze keer laat ik collega en huisgenote H aan het woord. Ze schrijft over haar ervaring aangaande het leren van de Bambara taal. Elke vrijdagmorgen is er in het Rahab centrum een Bijbelles. Soms kan de klas echt behoorlijk vol zitten, zo waren er afgelopen vrijdag rond de 25 vrouwen bij elkaar!! De lessen worden gegeven door de teamleden van Rahab, Carina, Maman Marthe en Ba Febe. De taal die wordt gesproken is Bambara, voor mij daarom een goede gelegenheid om te luisteren naar de taal, proberen woorden en zinnen op te pikken en te volgen waar de les over gaat. Ik schrijf woorden op die ik vaak hoor en kijk dan thuis na wat ze betekenen.Deze keer zat ik ingespannen te luisteren naar het onderwijs van Maman Marthe. Zij spreekt rustig, ik was blij dat ik al enkele van haar zinnen goed begreep en vele woorden of uitdrukkingen herkende. Ik dacht, mm, ik maak goed vorderingen in de taal! Ik hoorde haar diverse malen herhalen: “ka sen soro”. Ik probeerde te begrijpen wat deze woorden deden in het verband van de les. Het moest iets met een werkwoord te maken hebben, iets wat je moet doen en wat je zult vinden, zover begreep ik het wel! Maar ik vroeg me telkens af: wat doen nu toch die voeten hier in deze les, want “sen” betekent voet en “soro” vinden. Ik begreep het verder niet maar schreef het in mijn schriftje om thuis na te zoeken. Later bij de lunch legde ik Carina mijn vraag voor: wat bedoelde Maman Marthe nu met deze uitdrukking: “Je vind je voeten?” Carina begreep eerst niet wat ik bedoelde, het was even stil. Na enkele minuten kwam er opeens gelach: “Nee het moet niet “sen” zijn maar “se”!! En dan wordt de uitdrukking niet “je zult je voeten vinden” maar “je zult overwinnen” Nou, ik heb er hartelijk om gelachen!! Tsja, het is me nogal een verschil!! Kijk, nu begrijp ik het Bijbelboek Jozua ook weer. Jozua spreekt over geloof, een geloof wat volhard door moeiten heen. Een geloof waardoor je kunt overwinnen over je zwakheden en angsten.Mmm, zo’n geloof wil ik inderdaad wel hebben. Overwinnen in plaats van je voeten zoeken!! Niet naar beneden kijken maar naar Boven!! Wat één lettertje verschil niet teweeg kan brengen! Hartelijke groet van H en Carina