Groeten uit groen Bamako
De
eerste nieuwsflits dan alweer vanuit Mali. Na een pittige start met
rugpijn en een vervelende hoest begin ik nu weer helemaal in mijn
element te zijn hier in Mali. Het is erg goed om weer “thuis” te zijn.
Het is prachtig groen hier in Bamako en naar ik vernomen heb, ook in de rest van Mali.
Het heeft goed geregend in Mali in de augustusmaand en dat is duidelijk
zichtbaar; alles ziet er fris en fleurig uit. Dat is nog even genieten
voordat binnenkort de acht maanden zonder regen weer aanbreken.
Natuurlijk heeft de regen ook nadelen; zo wordt er momenteel op mijn dak
gewerkt om enkele lekken te dichten!
|
Verschillende
van jullie die weleens op bezoek geweest zijn in Mali en mee geweest
zijn naar de gevangenis in Kati, vroegen me tijdens het verlof hoe het
met Amadou is. Amadou is een man die op jonge leeftijd polio gehad
heeft, waardoor het onderste gedeelte van zijn rechterbeen verlamd is
geraakt. Nu ruim 13 jaar geleden kwam Amadou in de problemen en in de
gevangenis terecht. Toen ik in 2003 voor het eerst deze gevangenis
bezocht, was hij reeds daar. Vorig jaar augustus hebben we zijn 12 ½
jaar “gevangen- zijn” gevierd met een taart en nieuwe kleren voor
Amadou. Begin 2015 werd hij eindelijk na bijna 13 jaar gevangenis vrij
gelaten. Amadou is een opmerkelijke man. Ook in de gevangenis kon hij
het niet laten om een keer of tien ‘halleluja’ te roepen tijdens de
wekelijkse Bijbelstudie en de liederen. Hij kreeg het ook altijd weer
voor elkaar om een paar muntjes van ons te ritselen, zodat hij zijn
dagelijkse thee verlangen kon koesteren. Natuurlijk is er ook een band
met hem ontstaan over de jaren en toen hij bevrijd werd, hebben we als
gevangenisteam besloten hem een handje te helpen om weer iets te kunnen
doen in deze maatschappij. 
We
hebben hem geholpen om een klein winkeltje te bouwen en te openen,
vlakbij de gevangenis trouwens. Hier verkoopt hij dingen zoals thee,
suiker, zeep, eieren en anti-flu snoepjes. Zo probeert hij zichzelf te
onderhouden en weer iets van het leven te maken. Begin september zocht
ik hem op en ik ben dankbaar dat het winkeltje goed loopt en dat het
goed met Amadou gaat.
Sita
is al een jaar of acht mijn trouwe hulp in de huishouding hier in mijn
huis in Bamako en ook met haar is een mooie vriendschap ontstaan. Sita
komt uit een Moslim familie en weet niet anders dan dat de familie deze
religie aanhangt. Sita zelf is niet echt praktiserend Moslim. Sinds
vorig jaar is ze bezig aan de verpleegopleiding en heeft wel laten zien
dat ze behalve een goed stel handen ook een goed stel hersenen heeft .
In mijn huis luistert ze vaak naar het Christelijke radio station en we
hebben over de jaren menig gesprek gehad over God en geloven. Deze week
ben ik begonnen om op woensdag een soort van Bijbelstudie met Sita te
doen. Samen lezen we verzen in de Koran en in de Bijbel over God, de
profeten, over Jezus en vergelijken deze met elkaar. Bidden jullie mee
dat Sita de Here Jezus mag leren kennen? 
