Schilder Ibrahim Tangara

Gisterochtend werd ik gebeld door Madou Tangara de oudere broer van Ibrahim Tangara "mijn schilder". Madou vertelde me dat Ibrahim enkele uren daarvoor zeer onverwachts overleden was. Hij kon me geen antwoord geven op de vraag waaraan hij overleden was. Ibrahim schilderde op 27 en 28 december 2010 het Rahab centrum voor de tweede keer en ik had een nieuwe afspraak met hem staan om begin februari 2011 de buitenboel bij mij zelf te komen schilderen.Mijn gedachten gaan terug naar mijn eerste contact met Ibrahim. Het was ergens eind 2006 en Ibrahim stond boven op een ladder in de tuin bij andere zendelingen de buitenboel te schilderen. Daar de binnenkant van mijn eigen huis destijds wel een verfje kon gebruiken heb ik contact met Ibrahim gelegd en begin 2007 schilderde hij de binnenkant van mijn huis.Vanaf die tijd hadden we regelmatig contact.Als er ergens een verf karweitje was zoals in 2008 in de vrouwengevangenis,in 2009 in het nieuwe Rahab centrum dan trommelde ik Ibrahim op.Iedere keer spraken we over allerlei dingen en ook wel over het geloof. Zowel in het oude als nieuwe Rahab centrum had hij een houten kruis aan de muur gezien en mij vragen daarover gesteld. Juist deze laatste keer, afgelopen 26 december had ik een zeer open en lang gesprek over het geloof met Ibrahim en mocht ik hem uitleggen wat Jezus aan het kruis voor ons gedaan heeft. Ook gaf ik hem een bijbel in de Bambara taal toen ik hem op 28 december zijn salaris uitbetaalde. Met een grote glimlach verliet hij mijn huis die dag. Ibrahim komt uit een streng moslim gezin maar had me al verschillende keren verteld dat hij zelf niet zo praktiserend was. Tja en dan gisteren het bericht dat Ibrahim er niet meer is. Heb mijn programma van gisteren omgegooid en ben naar de begrafenis geweest die in de middag plaats vond. Het is in de Malinese cultuur zeer belangrijk om iemand de laatste eer te bewijzen. Op de begrafenis ontmoette ik voor de eerste keer zijn vrouw en drie kinderen en zag ik ook Madou die me gebeld had. Triest hoor, slechts 32 jaar geworden en een vrouw met drie jonge kinderen achterlatend.
Vanmorgen liep ik door het Rahab centrum en zette ik Jelika en Ba Febe op de foto met op de achtergrond de vers geschilderde muren en ..., " het kruis" . Mijn gedachten gingen opnieuw uit naar Ibrahim en in mijn hart droeg ik hem en zijn familie op aan onze Heer en Heiland. Bidden jullie mee voor zijn gezin en broer Madou?