Kerkbanken voor Sabalibugu
Jullie
weten denk ik nog wel dat er eind maart drie mannen uit mijn
thuisgemeente hier in Bamako op bezoek waren. Adri, Arjo en
Arco, oftewel: het A-team. Op Paaszondag waren ze in mijn
gemeente in de wijk Sabalibugu en vanaf die dag lag het op de
mannen hun hart om de kerk te zegenen met een aantal nieuwe
kerkbanken. Wel, eind oktober was het zover.
Een bedrag van 885 Euro, de opbrengst van enkele maanden verkoop
van ‘Koop de Goede Hoop’, een tweedehands winkeltje in Middelharnis
dat door verschillende mensen uit mijn thuisgemeente gerund wordt,
werd naar Mali overgemaakt. 
Tien prachtige banken met rugleuning werden gemaakt en afgeleverd
in de kerk. Het overige bedrag van bijna 200 Euro schonk ik aan het
bouwfonds van de kerk, om mee te helpen aan een plafond. En ja
hoor… Begin deze maand werd er ook een plafond in de kerk
geplaatst. Je ziet op de foto’s de kerk zonder en met plafond. Dank
aan alle kopers die een bezoek brachten aan ‘Koop de Goede
Hoop’.
 
|
|
|
Gevangenis in Kati
Begin
september hebben we een geldbedrag aan de mannengevangenis van Kati
gegeven om hun tuin opnieuw te bewerken. Door de nieuwbouw van een
extra gebouw moest de hele tuin verplaatst worden. De groenten in
de tuin komen ten goede aan de maaltijden van de gevangenen. Op
zondag en woensdag wordt de tuin leeggehaald en de opbrengst in de
pan gedaan. Een zeer goed en gezond project dus, dat door jullie
giften uit Nederland en Amerika wordt ondersteund. Op de foto kun
je zien dat de mais en uien
er goed voor staan.
Afgelopen week kwam ik bij de gevangenis aan en stond de
‘Corbillard’ voor de deur. Wij zouden zeggen: de
begrafenisondernemer. Geen goed teken dus. Ik hoorde dat Adama was
overleden. Ik kende Adama goed. Al jaren krijgt ‘ie iedere twee
weken een kuur medicijnen voor zijn epileptische aanvallen. Die
ochtend had hij een zware aanval gehad en had zijn hart het
begeven. Triest, daar ik niet weet of Adama in al die jaren dat ‘ie
naar de Bijbelverhalen en Bijbelstudies luisterde een keuze voor de
Heer gemaakt had.
Ik liet de gitaar in de auto die ochtend en gebruikte de tijd om de
medegevangen min of meer te debriefen en mocht ze troosten met het
Woord van God.
|
|
|
Bijbelverhalen in mijn straat
Na
een crazy drukke oktobermaand heb ik deze novembermaand de
wekelijkse story-telling op dinsdagmiddag, oftewel: het vertellen
van Bijbelverhalen in mijn straat weer opgepakt.
Erg gaaf om op de binnenplaats bij de vrouwen te zitten, terwijl ze
eten klaarmaken of zitten te haken. We praten eerst over van alles
met elkaar, voordat ik een Bijbelverhaal deel. Vorige week wilden
ze van me weten hoe een man een vrouw zoekt in mijn Nederlandse
cultuur. En nadat ik dit uitgelegd had, werd mij in geuren en
kleuren verteld hoe dat in Mali werkt.
Dat gaf mij een goede opstap om het verhaal van de bruiloft in Kana
te vertellen waar Jezus water in wijn veranderde. De vrouwen zijn
erg open aangaande God, Jezus en de Bijbel maar ze zijn ontzettend
bang om hun Islamitische geloof ook maar iets los te laten.
 Als de kinderen uit school komen, is het tijd om te
spelen en zeer regelmatig spelen ze kapstertje met die gekke haren
van de blanke vrouw.
Begin deze maand zijn mijn langverwachte buren en collega’s,
Ross and Elaine Moore, eindelijk aangekomen en gisteren zijn
ze in hun huis gegaan. Fijn om weer buren te hebben en zo ook samen
activiteiten te kunnen ondernemen.
|
|
|
|
|
|
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten