Lieve vrienden, Er zijn regelmatig van die momenten dat ik denk:Wat voor een verschil maakt Rahab Ministries hier eigenlijk in Mali ? Waar doen we allemaal voor ? Meestal zijn dat momenten waarop ik Carina, mens van vlees en bloed, wil opgeven en kijk op de omstandigheden in plaats van op de Heer die alle omstandigheden in handen heeft.
Wat een zegen dat Rahab Ministries bestaat!
Neem nou Bintu Traore. Ik heb jullie verschillende keren over haar verteld in oudere weblogs. We hebben Bintu's lichaam gisteren begraven maar haar ziel is bij haar Heer en Heiland.
Ik ken Bintu sinds begin 2007 toen ze zich in de vrouwengevangenis bevond. Bintu kwam in januari 2008 vrij en had geen plaats om te gaan. We hebben haar toen in februari binnen ons programma van Rahab Ministries geaccepteerd. Bintu was een gezellige rustige meid binnen de groep en zeer leergiering. Ze leerde al snel vele dingen met naald en draad. Ook op geestelijk gebied constateerden we grote belangstelling. Wat een vreugde was er in ons centrum toen Bintu in Augustus 2008 de Here Jezus in haar hart toeliet.
In december 2008 zat haar tijd in ons centrum erop en Bintu was klaar om het leven in de maatschappij weer aan te kunnen. Ook had ze zich inmiddels bij een van de prostestante kerken in Bamako aangesloten. Eind januari 2009 kwam ze terug op een vrijdag morgen in ons centrum om samen met ons de Heer te loven en te prijzen.Het viel me toen op dat Bintu plotseling een stuk magerder was en de blik in haar ogen beviel me niet. Tijdens een persoonlijk gesprek heb ik haar bemoedigd om een AIDS test te doen en haar de middelen daarvoor gegeven.
Begin februari kwam ze terug en zei dat het geen AIDS was. Ik vertrouwde haar en was al lang blij en liet het los. Zo verloor ik een beetje contact tot ze in juli 2009 op een ochtend weer in ons centrum kwam. Ze zag er beter uit en kwam een foto van haar doop laten zien (zie weblog van 29 juli ).Prijs de Heer, Bintu was nog steeds op het goede pad. Zo midden november 2009 kruiste onze paden weer toen Bintu erg ziek was. ( zie weblog van 20 november 09).Een paar dagen later was ik erbij toen de AIDS-test gedaan werd en ze direct op AIDS-remmende medicijnen gezet werd. Maar het virus was reeds in zeer gevorderde staat aanwezig in haar lichaam. Toch leefde Bintu weer op voor enkele maanden en was weer instaat om naar de kerk te gaan.Maandag 29 april 2010 kreeg ik een telefoontje, Bintu is uit haar lijden verlost en op 33-jarige leeftijd naar haar Heer en Heiland gegaan !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten