Terwijl ik bezig ben om me zorgen te maken over de staat van het Rahab centrum en me oprecht afvraag of we wel op zoek moeten gaan naar een ander gebouw! Tja om het maar eerlijk te zeggen echt opnieuw loop te twijfelen aan het bestaansrecht en voortzetting van dit centrum. Ik laat me opnieuw verblinden door de maandelijkse vele kosten en lijk meer de problemen en mislukkingen van het centrum te zien dan de zegeningen. Terwijl dit allemaal gebeurde greep God me opnieuw liefdevol in mijn kraag en liet me duidelijk zijn Liefde zien. Terwijl het gebouw bijna letterlijk instort en ik er vaak zo moe van wordt geeft God nieuw leven in het centrum. Binnen enkele dagen kwamen er verschillende nieuwe vrouwen langs bij het Rahab Centrum waaronder 24-jarige Sitan. Ik zag direct de droevige blik in haar ogen en het feit dat ze zwanger was. Na overleg met het team besloten we haar te houden en het enige nog vrije bed te geven. Zondag kwam ze met een van de andere meiden mee naar de kerk en zag ik al een kleine verandering in haar oogopslag. Dankte de Heer daarvoor en in mijn hoofd en hart besloot ik om haar deze week naar de kliniek om de hoek te sturen voor een echo om te zien hoeveel maanden de zwangere Sita er reeds op heeft zitten en of alles goed en gezond is met moeder en baby !Wel woensgochtend om 7.h00 ging de telefoon met de mededeling dat Sita die nacht bevallen was van een dochter. Wauw, dat was snel gegaan en ik maar denken dat ze rond de zevende maand van haar zwangerschap was! Een uur later zag ik met eigen ogen Sita al wandelende thuiskomen met een prachtige zoon in haar armen. Ik was geemotioneerd, was alsof God naast me stond en zijn arm om me heen legde en zei:" Carina, ik heb geen prachtig gebouw nodig om leven te kunnen geven hoor. Carina, waarom twijfel je toch weer aan het bestaansrecht van dit werk en ten diepste aan mij ? Ik ben dit werk begonnen en zal het voleinden!"
What a mighty God we serve ! Lieve groet, Carina
prachtig toch!!!!
BeantwoordenVerwijderen