maandag 6 oktober 2014

Tabaski in Mali

Lieve webloglezers,
De afgelopen weken hadden de vele motors en busjes concurrentie van de schapen hier in Bamako. Elke meter in de stad werd gebruikt om een kudde schapen uit te stalen voor de verkoop en dagelijks kwamen er truckladingen schapen bij. Het was niet meer het geluid van vogeltjes die me wakker maakten de afgelopen weken maar de blatende schapen in mijn straat. Gisteren was het de laatste dag voor vele mannetjes schapen daar het Tabaski was, ook wel het schapenfeest genoemd. Ik schreef al eens  over de betekenis van Tabaski zie weblog van november 2010 dus dat wil ik deze keer niet doen!  http://carinainmali.blogspot.nl/2010/11/tabaski-of-te-wel-offerfeest-in-mali.htmlIk was uitgenodigd om de dag door te brengen bij Sita, mijn hulp in de huishouding en haar familie.Na de kerkdienst ging ik opgedoft in mijn nette kleren naar de familie toe. Toen ik daar aankwam rond het middaguur was iedereen druk bezig. Broer Mamadou was druk met het verwerken van de kop van het schaap. Volgens velen is de inhoud daarvan erg lekker als ie goed op het vuur geweest is. Sita zelf was bezig met het bereiden van het schapenvlees en de rest van de maaltijd in hun buitenkeukentje.
Weer een andere broer, Vieux, was druk bezig met met bereiden van de Malinese thee. Drie rondjes thee die van hetzelfde thee aftreksel gemaakt worden in een pot en vervolgens in kleine glaasjes geserveerd worden . De eerste rond thee is behoorlijk sterk en wordt in de toeristenboekjes "de dood" genoemd. De tweede is mijn favoriet, niet te sterk en niet te zoet. Deze heet "het leven" en dan de derde waar opnieuw een grote hoeveelheid suiker bijgevoegd wordt zodat de thee mierzoet word. Deze wordt "de liefde" genoemd. Gisteren heb ik maar weer eens een rondje van drie glaasjes thee meegedaan voor de verandering.
Terwijl ik me vermaakte met de moeder van Sita kwamen er om de haverklap kinderen langs in hun mooiste outfit om als het ware nieuwjaar te wensen en allerlei zegeningen voor de familie hardop uit te spreken. Dit werd vervolgens beloond met een muntje uit het kokertje van de moeder van Sita.  Nadat ik er toch al wel een ander half uur was en mijn kleren naar gerookte schapenkop begonnen te ruiken kwam er eten voor mijn neus. We begonnen met als voorgerecht stukjes schapenvlees en ui in een soort citroen met mosterdsaus die ik dan op een stukje stokbrood naar binnen werkte. Erg lekker trouwens. Daarna volgde een interval van een uur, dronk ik de rest van de thee en genoot van de neverending stroom van kinderen die langs kwamen. Om een uurtje of drie kwam de hoofdmaaltijd. Een grote schaal couscous met een enorme hoeveelheid schapenvlees erop en wat stukes groenten zoals worteltjes en paprika erbij. Wederom was het heerlijk maar al de schapenluchten om me heen begonnen we zo zoetjes aan parten te spelen om nog schaap naar binnen te krijgen.
Na de maaltijd hebben we nog een uurtje uitgebuikt en had ik de gelegenheid om met de hele familie te babbelen en ze zegeningen toe te spreken.  Tja een interessante middag maar zeer belangrijk in deze cultuur om aandacht aan hun feesten te geven.
Thuisgekomen werd er tot vier keer toe aan de deur gebeld door verschillende buren die hun kinderen met een stuk ongekookt schapenvlees stuurden. Ze doen dit als ze je respecteren en hun vleesbuit dus met je willen delen. Genoeg schapenvlees dus de komende weken. Eerst maar een poosje in de vriezer gestopt totdat de schapenlucht uit mijn longen en neusvleugels is verdwenen.
Lieve groet, Carina

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten