Europa
Deze
nieuwsflits is een beetje later dan jullie van mij gewend zijn. Dat
komt omdat ik de afgelopen maand voor enkele weken uit Mali was.
Het begon eind mei met een week Portugal. Ik was daar in Carcavelos,
net buiten Lissabon, samen met een kleine 20 andere alleenstaande
vrouwen die in de zending werken.
We verbleven in een simpel guesthouse op een prachtige locatie vlak
bij de zee en het strand.
Ik heb genoten van het samen delen, samen lachen en samen bidden. Ook
was het een voorrecht dat ik deze vrouwen iedere ochtend mocht leiden
in aanbidding en zang voor onze Heer.
Vervolgens reisde ik op 4 juni door naar Nederland om daar familie en
vrienden te zien. Het deed mijn oude moeder Jo erg goed om me bijna dagelijks
te zien en ik vond het heerlijk om onder een dekbed te slapen, sokken
en een jas te dragen.
Hoogtepunt in Nederland was de avond van de 7de juni. De drie
mannen uit mijn thuisgemeente, ook wel genoemd het A-team, die eind
maart in Mali waren, hadden een sponsoravond georganiseerd, samen met
de mensen van mijn TFC (thuisfront commissie) onder het motto:
“Verhalen uit Mali”.
Ieder van de drie mannen deed kort zijn verhaal over zijn ervaringen
hier in Mali en de fotograaf onder hen liet een 17 minuten durende
filmmontage zien. Dit werd allemaal geweldig ontvangen door de dikke
100 bezoekers die avond.
Was overweldigend voor mij, om zoveel nieuwe mensen, maar ook oude
bekenden even kort te ontmoeten. Aan het eind van de avond werden er
machtigingskaarten uitgedeeld en een oproep gedaan om vriend van
Carina te worden. Na het officiële programma, waren er allerlei
hapjes en drankjes met een Afrikaans tintje.
Al met al een zeer geslaagde avond en sponsoractie, die trouwens nog
steeds loopt. Dus als je vriend van Carina wilt worden en ook
financieel een steentje wilt en kunt bijdragen, laat het de CAMA
weten. (zie rechter kolom giften)
Op 18 juni reisde ik weer terug naar Mali.
|
|
Komende en
gaande collega's
 Mijn collega’s J.P. and Judy Schultz, die sinds 2014
in Bamako wonen en werken, besloten de afgelopen weken om na hun
geplande verlof van zes maanden niet meer terug te komen naar Mali.
Dat was wel even slikken toen ik dat hoorde. Mag ze graag en we
kunnen het goed vinden met elkaar. Ze vertrekken deze week naar
Amerika en opnieuw besef ik dat afscheid nemen moeilijk is en veel te
vaak gebeurt in het zendingswereldje.
Daartegenover staat, dat nieuwe collega’s in de pijplijn zitten, om
deze zomer te komen. Eén echtpaar zullen mijn directe buren zijn. Er
is hard gewerkt de afgelopen maanden om hun huis gereed te maken.
Zo zeg ik het maar met de woorden van Job 1: 21b “ De Heer heeft
gegeven, de Heer heeft genomen, de Naam van de Here zij geprezen”.
|
|
Ramadan
.Deze
maand staat in het teken van Ramadan en vele Malinezen eten en
drinken niet van zons-
opgang tot zonsondergang. Het is duidelijk merkbaar op de straten:
overdag rusten velen zoveel mogelijk uit maar begin van de avond is
het een chaos op de wegen, daar iedereen snel naar huis wil. Dat was
bijvoorbeeld goed merkbaar afgelopen maandag in een 6 km ritje van
het Engelse centrum naar mijn huis. Een rit waar ik normaal zo’n 10
minuten over doe, maar maandag 1 uur voor nodig had. Volle wegen,
ongeduldige mensen en schreeuwende politie-agenten. Toen had ik al
een dag achter de rug zonder elektriciteit en vochtig weer.
Afijn, het is goed om weer terug te zijn en juist ook in een maand
als deze de mensen te mogen vertellen over Jezus, de enige weg die er
is naar de hemel.
Volgende keer meer over de verschillende activiteiten en ontmoetingen
met mensen.
|
|
|
|
|
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten