Vervolg schoenen verhaal !

Daar ik enkele leuke reacties kreeg op mijn laatste weblog aangaande de sportschoenen, wil ik jullie het vervolg niet onthouden.
Afgelopen dinsdag was ik in de mannengevangenis van Kati en werden de schoenen in "PAREN" uitgedeeld. Ik voelde mezelf van te voren toch wel wat onzeker over dit hele schoenen verhaal. Dit soort samengestelde paren kun je toch niet zomaar aan mensen geven die bij hun volle verstand zijn?! Bij de gevangenis aangekomen en de gebruikelijke groeten ceremonie gedaan te hebben presenteerden we de schoenen aan de gevangenis directeur en verontschuldigden we ons direct voor het feit dat we toch wel met heel bijzondere "PAREN" schoenen aankwamen zetten! Nou er was absoluut geen verontschuldiging nodig. Deze schoenen waren een geweldig kado voor de mannen in de gevangenis waarvan enkelen totaal blootsvoets gaan en anderen alleen maar kunnen dromen van Nike of Adidas sportschoenen. Dus na de gebruikelijke ronde van zingen, bidden,preken en bemoedigen van de gevangenen was het uur der waarheid aangebroken. Voor deze gelegenheid werden drie gevangenen uit de cel gehaald en mochten een paar schoenen passen voor onze ogen. Ik mocht ze zelfs op de foto zetten voor deze gelegenheid. Natuurlijk kreeg eerst Guindo, de oudste gevangene een paar sportschoenen.(Zie foto bovenaan) Je hoort de oude man te eren in de Malinese cultuur, dus gaat hij voor en mag hij kiezen. Vervolgens kwamen 2 jongere knullen aanbod. De ene kreeg een stel zwarte sportschoenen die nog wel aardig " EEN PAAR" vormen maar de tweede knul die schoenmaat 45 heeft kreeg een paar wit/zwart combinatie aangeboden. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht en mijn onzekerheid werd weggenomen. Het is goed zo, de bonte verzameling sportschoenen krijgt een geweldige bestemming vandaag. Groeten Carina

sportschoenen en nog eens sportschoenen!

Het zal je maar gebeuren, je krijgt zo'n 80 sportschoenen aangeboden maar het blijken geen 40 PAAR sportschoenen te zijn. Nee het zijn allemaal gloednieuwe sportschoenen, nooit gedragen maar helaas er is niet één stel te vinden waar de linker en rechter bij elkaar één PAAR schoenen maakt.Gelijk gaan mijn gedachten naar de gevangenen hier in Mali die vaak totaal GEEN teenslippers hebben laat staan gloednieuwe sportschoenen.Dus heb ik de schoenen aangenomen en ben het dilemma aangegaan.Maar hoe organiseer je dit? Volgens mijn westers denken hoort een linker rode sportschoen maat 45 bij een rechter rode sportschoen maat 45 en maken ze samen één PAAR sportschoenen. In de stapel zie ik 2 prachtige blauwe schoenen, net bergschoenen, ideaal voor een wandeling in de Dogon. Ze lijken zo in de stapel een paar te vormen maar als ik ze naast elkaar zet blijken het twee linker schoenen te zijn en de ene is maat 42 en de andere maat 46, tja dat gaat toch echt niet samen.Na lang wikken en wegen probeer ik de stapel schoenen met Malinese ogen te bekijken en probeer paren samen te stellen. Wat echt noodzakelijk is dat een paar een linker en een rechter schoen heeft anders doen je voeten toch echt pijn en is normaal lopen onmogelijk. Ten tweede is het ook wel handig als de maat van de linkerschoen overeen komt met de maat van de rechterschoen maar echt een verplichting is dat hier niet volgens Sita mijn hulp in de huishouding die ik regelmatig raadpleeg bij culturele dilemma's. Volgens haar mag gerust één maatje verschil zitten tussen de linker en rechter schoen. En de kleur dat telt helemaal niet, volgens Sita kan ik gerust een rode linker schoen maat 42 met een zwarte rechterschoen maat 43 samen tot een paar verklaren. Dat helpt toch echt wel en zo lukt het me om samen met Sita 37 paar schoenen samen te stellen. Daarna hebben we een probleem, we houden namelijk 6 rechterschoenen over. Dan misschien toch maar op zoek naar mensen met één been hier in Bamako! Volgende week laat ik mijn Malinese teamgenoten de schoenen in de gevangenis in PAREN overhandigen aan hen die geen schoenen bezitten. Wat een prachtig bontgekleurd geheel zal dat zijn !Groeten van Carina

Moringaboom - Mirakel boom

Afgelopen week leerden de vrouwen in het Rahab centrum om van de gedroogde bladeren van de Moringaboom poeder te maken. De Moringaboom wordt ook wel mirakel boom genoemd, omdat de boom zo'n bijzondere hoge voedingswaarde bezit, zowel in de bladeren die vers als gedroogd gegeten kunnen worden, als in de peulen en de zaden en omdat de boom ook op zeer droge grond kan groeien.
De Moringa is één van de meest bruikbare en veelzijdige gewassen die er bestaan en dat is mooi meegenomen hier in Mali. Door de rijkdom aan vitamines, mineralen en eiwitten is de Moringaboom een rijke bron van voedingsstoffen. Per gram bevatten verse Moringabladeren vier keer zoveel calcium als melk, zeven keer zoveel vitamine C als sinaasappels, drie keer zovele kalium als bananen, drie maal zoveel ijzer als spinazie, vier maal zoveel (pro-)vitamine A als in worteltjes en evenveel eiwit als in eieren. De Moringaboom heeft ook veel voordelen voor zwangeren. In het zuiden van Mali is in 2008 de mogelijkheid onderzocht om de moringa te gebruiken om ondervoeding bij zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding gaven en hun kinderen te voorkomen of tegen te gaan. Ondervoeding is in Mali nog steeds een groot probleem, jaarlijks worden er meer dan 600 ondervoede kinderen behandeld. Tijdens het onderzoek werden dokters, verpleegsters en verloskundigen getraind om moringapoeder te bereiden en te gebruiken in de bestrijding van ondervoeding. Ook dorpsvrouwen werden getraind in het bereiden van de moringapoeder en het gebruik daarvan in het dagelijks eten.
De vrouwen in het Rahab Centrum leren in de gezondheidslessen hoe ze de poeder kunnen gebruiken en hopelijk geven zij dit geleerde weer door aan andere vrouwen om zich heen. Hartelijke groet van Carina

Sita, de weduwe van nachtwaker Luka

Lieve vrienden,
Zo'n 3 weken geleden stond ik ineens oog in oog met Sita, de weduwe van mijn overleden nachtwaker Luka. Sita was vorig jaar februari nog voor het overlijden van Luka in maart 2009 met Luka en de kinderen naar hun dorp vertrokken, zo'n 7 uur uit Bamako. Ik wist vorig jaar al dat bij Sita zelf ook het AIDS virus geconstateerd was. Afijn, begin juni stond Sita met haar jongste dochtertje Nyagali aan mijn poort met de mededeling dat ze teruggekomen was naar Bamako en dat haar andere 3 kinderen in het dorp gebleven waren. Vervolgens vroeg ze mij of ik onderdak en werk voor haar had waarbij ze ook vermeldde dat ze vernomen had dat we ook vrouwen 's nachts opvangen in ons Rahab Centrum. Of zij daar eventueel voor in aanmerking kon komen en ons kon helpen misschien. Wauw, ik was echt even overweldigd. Allereerst, omdat Sita er best goed uit zag waar ik natuurlijk dankbaar voor ben, maar eerlijk gezegd niet had verwacht en ten tweede omdat ze juist nu op de proppen kwam nu we zoveel problemen binnen het leidinggevende team van het Rahab Centrum hebben.
Het was goed Sita te ontmoeten en ik heb haar gevraagd geduld te hebben, veel te bidden en begin juli terug te komen om met mij en de rest van team hierover van gedachten te wisselen. Inmiddels heb ik enkele dagen geleden een andere heftige confrontatie met het echtpaar wat ons centrum runt achter de rug en zeer binnenkort zullen stevige beslissingen gemaakt moeten worden. Ik kan niet in details treden op mijn weblog maar ik ben er behoorlijk kapot van en heb Gods wijsheid en inzicht in deze situatie nodig. Willen jullie meebidden? Bid ook voor de situatie met Sita. Is zij Gods oplossing voor het centrum? Liefs van jullie Carina.

Verschillende activiteiten

Deze week staat in het teken van veel verschillende activiteiten die NIET plaatsvinden in de gevangenissen of in het Rahab Centrum.Dinsdag was ik getuige van de opening van een T-shirt fabriek hier in Bamako genaamd " Sababu". Sababu, wat letterlijk "rede tot" of eenvoudig gezegd "doel" betekent is opgezet door een jong Amerikaans echtpaar Dusty en Julia Reynolds.Hun visie is t-shirts te maken met biologische katoen hier uit Mali met arbeiders uit Mali. Vervolgens worden de t-shirts naar de US geëxporteerd voor verkoop al daar.Dusty is een zogenaamde "business as Mission man" en bedrijft dus zending als zakenman!Willen jullie meebidden dat deze nieuwe fabriek een verschil mag maken in Mali en behalve dat het werkgelegenheid creëert ook mensen tot een levende relatie met Jezus zal brengen.Op de foto zie je Dusty en Julia.Verder was ik deze week twee lange dagen in vergadering met het CAMA Mali veldbestuur en worden er momenteel heftige dingen besproken aangaande structuur en samenwerking met de nationale kerk. Graag jullie gebeden voor ons als we in dit proces intens God's leiding zoeken.
Vanmorgen was ik getuige van de doop van twee zonen van andere Amerikaanse collegae.Bijzonder om de openlijke getuigenissen van Loren (19)en Karlin (14)te horen.Op de foto zie je Loren met vader Keith!