Woensdag was ik weer eens een keer met het team in de mannen gevangenis in Koulikoro.
Het is altijd weer een hele toestand om er te komen. Het ligt maar 60 km buiten Bamako maar je moet eerst de hele stad Bamako door rijden om op die weg te komen. En dat in een stad als Bamako !! Na 1 uur en 45 minuten kwamen we dan toch op de plaats van bestemming. Helaas kon onze dokter uit Bamako niet mee dus lieten Anatole en ondergetekende onze dominee Koeta alvast achter in de gevangenis en reden we door naar het ziekenhuisje in Koulikoro op zoek naar dokter Kone die ons wel meer uit de brand hebt. Een dik uur later kwamen we met dokter en al bij de gevangenis aan en kon het echte werk beginnen. Koeta had inmiddels een lijst van de zieke gevangenen gemaakt en ik zag uit mijn ooghoek een rij namen genummerd tot 37. Anatole nam de lijst over en ging met dokter en een grote doos medicijen de ene kant op terwijl Koeta en ik achter de tralies gingen voor de komende twee uren. Twee fantastische uren. Samen met de jongens zingen, ze bemoedigen met God's woord en Koeta deelde opnieuw een deel van zijn getuigenis hoe hij ooit zelf in de gevangenis gekomen was maar vooral wat er met hem in de gevangenis gebeurd was. Koeta gaf zijn leven aan de Heer in de gevangenis en werd zelfs gedoopt. Na zijn vrijlating heeft hij zijn leven in dienst van de Heer gesteld en is de opleiding tot dominee gaan doen.
Velen waren onder de indruk en vroegen om gebed. Geweldig om voor ze te mogen bidden. Bidden jullie mee dat velen om vergeving zullen vragen en hun leven aan de Heer zullen geven ? Heb na afloop gauw even een kiekje van dominee Koeta(in het blauw) en enkele jongens gemaakt. Groeten Carina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten